Çivril’in Kavakalanı Mahallesi Muratdede mevkiine orman kesim işi için Adana’dan gelen işçiler arazide zorlu şartlarda yaşam mücadelesi veriyor. Tek göz naylon çadırda kalan işçiler göçebe bir yaşam sürdürüyor.
Çivril’e orman kesim işi için Adana Saimbeyli ilçesinden gelen işçiler sürekli farklı yerlerde kesim işi yaptıkları için çadırlarını yanlarında taşımak zorunda kalıyor. Genellikle çam ağacı kesimi yapıyorlar.
Çivril Orman İşletme Müdürlüğü’ne bağlı olarak orman kesim alanlarında çalışan işçilerin mesaisi sabahın ilk ışıklarıyla başlıyor. Sık ağaçların bulunduğu ormanlık alanlarda seyreltme amacıyla ağaçları kesen işçiler ardından odun ve tomruk çıkartıyor.
Orman kesim işçileri, tonlarca ağırlığındaki tomrukları traktörlere yüklüyor. Yüklenen tomrukları ster yaparak yol kenarlarına diziyorlar.
“BİRÇOK İL VE İLÇEYE GİDİYORUZ”
Orman işçisi Hatice Akboğa ailecek Çivril’e orman işçisi olarak geldiklerini belirterek; “Çivril’e yaklaşık bir ay önce geldik ve ormanda çalışmaya başladık. Kendi ilçemizde iş olmayınca başka yerlere işe gidiyoruz. Hayat şartları zor ve çalışmak zorundayız. Kadın olsan da erkek olsan da ev geçimini sağlamak için eşine destek olman ve çocuklarını okutmak için çalışman gerekiyor. Sadece Çivril’e değil, Uşak’ın Banaz ilçesi, Kütahya’nın Aslanapa ilçesi gibi birçok yere gidiyoruz. Kadınlar hayatın her alanında var ve çalışıyor. Çalışmasak nasıl karnımızı doyuracağız. Eşim odunları kesiyor, oğlum taşıyor ben ise diziyorum. Muratdede mevkiinde çadırımız var ve orada kalıyoruz “şeklinde konuştu.
“ORMAN İŞÇİLİĞİ ZOR MESLEK”
Kesim işçisi Akboğa, Orman işçiliği hakkında bilgi verdi: “Yazın sıcak havalarda su imkanının kısıtlı olduğu, kışın ise soğuk ve yağışlı havalarda gurbette hayatımızı devam ettirmek için çalışıyoruz. Bu işleri bize orman işletmesi veriyor. Hangi ağaçların kesileceğini belirleyip damga yapıyorlar. Damgalanan ağaçları odun ve tomruk olmak üzere kesip hazırlıyoruz. Odunları ster yapıyoruz. Tomrukları ise kabuklarını soyup, yol bandına getirerek Orman İşletme Müdürlüğü’ne teslim ediyoruz. Orman İşletmesi ise kendi depolarına çekerek değerlendiriyor.”
“GÖÇEBE HAYATI YAŞIYORUZ”
İşlerinin oldukça zor olduğunu söyleyen Akboğa; “Biz burada ağaçları kesiyor, taşıyor ve yol kenarlarına diziyoruz. İşimiz yağmurda, karda, kışta oldukça zor. Ekmek davası için bu mesleği yapıyoruz. İş gereği göçebe hayatı yaşıyoruz. Buradaki işimiz bittiğinde başka bir yere çadırımızı, yani evimizi taşıyoruz. Orada tekrar işe başlıyoruz ”dedi.
